Wodospady Seljalandsfoss i Gljúfrabúi - Islandia Południowa

grudnia 29, 2019

Wodospady Seljalandsfoss i Gljúfrabúi - Islandia Południowa

Zwiedzając południową Islandię i podróżując tzw. Ring Road - drogą krajową nr 1 otaczającą wyspę,  trzeba zobaczyć trzy charakterystyczne wodospady. Pierwszym (jadąc od strony Reykjawiku) jest Seljalandsfoss, tuż obok niego znajduje się Gljúfrabúi, a niecałe 30 km dalej - Skógafoss (opiszę go w osobnym wpisie).

Wodospad Seljalandsfoss

Wodospad Seljalandsfoss według książkowych przewodników ma 60 metrów wysokości (według informacji na tablicy przy wodospadzie 65 metrów wysokości). Tworząca go rzeka Seljalandsa wypływa z wrzosowisk Seljalandsheidi i Hamragilsheidi, płynie przez wąwóz Trollkonigil ("Kobieta Troll" - nazwa wywodzi się od legendy o kobiecie Troll, która próbowała przeprawić się przez wąwóz, ale ostrzegły ją przed tym kościelne dzwony), potem spada 65 metrów w dół z dawnego klifu - teraz położonego w głębi lądu wzniesienia. Wodospad Seljalandsfoss jest bardzo efektowny. Wytyczona jest koło niego ścieżka spacerowa, której przejście pozwala na zapoznanie się z pięknem wodospadu i okolicy. W ciepłych okresach wodospad można też obejść dookoła i stanąć pod wodospadem, by kiedy dobrze pada na niego światło słoneczne, obserwować piękną tęczę.

Idąc ścieżką spacerową w stronę kolejnego wodospadu Gljúfrabúi, po lewej stronie, widać małe gospodarstwa na bezkreśnie białym tle.

Wodospad Gljúfrabú

560 metrów od wodospadu Seljalandsfoss znajduje się wodospad Gljúfrabú (inaczej Gljufrabui / Gljúfrafoss / Gljúfurarfoss). Rzeka Gljufura mająca swoje źródło na południe od wąwozu Trollagil (Wąwóz Trolla) na wrzosowisku Hamragardaheidi jest mniejsza niż sąsiednia Seljalandsa i zasilana głównie wiosną roztopionym śniegiem. Rzeka płynie przez piękne tereny: wąwozy i pola lawowe i tworzy na swojej drodze kilka małych wodospadów. Wodospad Gljúfrabú ma 40 metrów wysokości i jest chroniony jako pomnik przyrody.

Wiosną i latem można wejść w wąski kanion w którym znajduje się wodospad i spojrzeć w górę na potężny strumień wody spadający jakby wprost z nieba. Możliwa jest też wspinaczka na skały przy wodospadzie i zobaczenie tego cudu natury z góry. Zimą niestety nie ma takiej szansy. Wejście do kanionu jest zamknięte (i chociaż niektórzy śmiałkowie dla ładnego zdjęcia przechodzili przez zabezpieczenia, to robili to na własne - bardzo duże! - ryzyko).

 

Na zdjęciu panoramicznym poniżej widać oba opisywane wodospady - Gljúfrabúi na wprost i

Seljalandsfoss na końcu masywu - po prawo.

Informacje praktyczne - wodospady Seljalandsfoss i Gljúfrabúi

- Przy wejściu na ścieżkę spacerową prowadzącą do obu wodospadów znajduje się duży, płatny parking. Opłatę umieszcza się w parkomacie, koszt postoju uzależniony jest od tego jak długo planuje się zwiedzać. Koszt parkingu to około 700 ISK.

- Przy wodospadzie Seljalandsfoss, przy parkingu, znajdują się toalety i mały sklepik z pamiątkami oraz z jedzeniem i piciem. Orientacyjne ceny w 2019 roku: kawa 550 koron islandzkich ISK, gorąca czekolada 490 ISK, herbata 390 ISK, kanapka / panini 1.290 ISK, donut 390 ISK, muffinka 590 ISK.

Źródła:

- "Islandia. Travelbook", Wydawnictwo Bezdroża, Wydanie III 2018

- tablice informacyjne przy wodospadach

CZYTAJ WIĘCEJ »

Serock - co warto zobaczyć.

grudnia 06, 2019

Serock - co warto zobaczyć.

Pisałam o wypoczynku w hotelu Narvil Conference & Spa (TUTAJ). Teraz opowiem Wam, co można zrobić i zobaczyć będąc w hotelu - gdzie wybrać się na spacer, co zobaczyć będąc w Serocku.

Schodząc z hotelu Narvil Conference & Spa ścieżką prowadzącą w stronę rzeki (zdjęcie w poprzednim poście), można skierować się w dwie strony. Na początek wybierzemy się w lewo, czyli w stronę centrum miasta Serock. Spacer opisany poniżej zajmuje kilka godzin (można się na niego wybrać np. między śniadaniem, a obiadem lub między obiadem, a kolacją).

SPACER W STRONĘ CENTRUM MIASTA SEROCK

Ścieżka (Bulwar Nadnarwiański) prowadzi wzdłuż brzegu rzeki Narew, więc podczas spaceru można podziwiać (między drzewami i z kilku małych pomostów) piękne widoki.

Ścieżką docieramy do wybetonowanej uliczki dalej prowadzącej wzdłuż rzeki. Oznaczony jest tam jeden dom (na zdjęciu poniżej) - dom, w którym nocował Picasso. Pablo Picasso - hiszpański rzeźbiarz, malarz, grafik, jeden z najwybitniejszych artystów XX wieku - (zgodnie z informacją znajdującą się na budynku) przebywał w Polsce jesienią 1948 roku na zaproszenie Heleny i Szymona Syrkusów. Podczas pobytu w Polsce Picasso odwiedził m.in. Wrocław, Kraków, warszawę i właśnie Serock (dom letniego wypoczynku Syrkusów).

Kąpiele w rzece w miejscach nieoznaczonych są zabronione. Z wypoczynku nad wodą najlepiej korzystać w miejscach do tego przystosowanych np. na plaży miejskiej, do której prowadzi nas dalej Bulwar Nadnarwiański. 

Plaża miejska i zagospodarowanie przy plaży dają możliwości miłego i aktywnego wypoczynku m.in. dla rodziny z dziećmi. Na plaży jest czysto, wytyczony jest fragment jeziora gdzie można korzystać z kąpieli wodnych, przy plaży jest małe molo, obok plac zabaw dla dzieci, zielony park i sklepiki z lodami.

Idąc dalej ścieżką przy wodzie docieramy do małej przystani łodzi, gdzie droga się kończy. Skręcając natomiast przy plaży miejskiej "w górę", ulicą Brukową dotrzemy do centrum Serocka.

Na głównym placu miasta (średniowiecznym rynku) znajduje się ratusz. Co ciekawe historia miasta sięga prawie tysiąca lat, a Serock jest jednym z najstarszych miast na Mazowszu.  Historię widać w zabudowie rynku. Piękny ratusz otaczają równie eleganckie kamienice, a w nich znajdują się różne sklepiki i kawiarenki. Na rynku jest bardzo spokojnie i urokliwie. Całe życie miasta toczy się kawałek dalej przy ulicach Warszawskiej i Pułtuskiej - tam znajdziecie więcej sklepów (również z pamiątkami), markety m.in. Biedronkę, Dino, sklepy z ubraniami i inne. 

Atrakcje Serocka opisane są na tablicach informacyjnych rozlokowanych w różnych częściach miasta.

Wracając z centrum można wrócić na Bulwar Nadnarwiański oglądając po drodze Grodzisko Barbarka z XI - XIII wieku. Jest to "zwiedzanie" bardziej symboliczne, bo w miejscu grodziska znajdziemy tylko tablicę informacyjną i miniaturę jak niegdyś wyglądało to miejsce. Miłośników historii odsyłam do dodatkowej literatury przed lub po odwiedzeniu grodziska.

 

Jeśli macie ochotę, polecam wejść na wzniesienie i punkt widokowy w parku niedaleko informacji o Grodzisku i spojrzeć na okolicę z góry. Widok na ujście Bugu do Narwi niestety mógłby być dużo piękniejszy, gdyby nie zasłaniały go drzewa, ale zawsze warto spojrzeć na świat z trochę innej perspektywy. :)

Schodząc ścieżką przy tablicach informacyjnych o Grodzisku "w dół", w stronę rzeki, dotrzecie do Bulwaru Nadnarwiańskiego. Kierując się w prawo wrócicie ścieżką do hotelu. 

SPACER W STRONĘ REZERWATU PRZYRODY JADWISIN

Jeśli po wyjściu z hotelu w stronę rzeki, skręcicie w prawo to będziecie kierować się w stronę rezerwatu przyrody Jadwisin i poza miasto Serock. Ten spacer możecie skończyć w rezerwacie (zajmie wtedy około godzinę / dwie) lub przejść rezerwatem do miejscowości Zegrzynek, dotrzeć do mostu nad trasą 61, przejść mostem na drugą stronę i wrócić przez Bobrową Górę do Serocka. Opcja druga to spacer na pół dnia (po wyjściu z rezerwatu niezbyt już malowniczy). Myślę, że fajnym rozwiązaniem dla tej dłuższej opcji wydaje się być wycieczka rowerowa.

Wróćmy jednak do początku trasy. Po wyjściu z hotelu i skręceniu w prawo, za chwilę dotrzecie do małej plaży i przystani, gdzie można wynająć sprzęt sportowy do pływania po rzece (łódki, kajaki itd.). Dalej ścieżka wzdłuż rzeki zaprowadzi Was koło ruin jakiegoś budynku (nie zniechęcajcie się, idźcie dalej), koło smażalni ryb, aż do pięknego lasu.

Znajdziecie się w rezerwacie przyrody Jadwisin chroniącym pozostałość dawnej Puszczy Serockiej. Las jest bardzo malowniczy, po wytyczonych ścieżkach dobrze się spaceruje. Można też zwiedzić rezerwat na rowerze. Znajdziecie tu chwilę wytchnienia od upału latem, od głośnych turystów na plaży i od stresu codziennego dnia pracy.

Jak widzicie wycieczki na dwa dni pobytu w hotelu Narvil Conference & Spa macie opracowane. Która trasa bardziej Wam się podoba? Ta bardziej miejska czy przyrodniczo - leśna?

CZYTAJ WIĘCEJ »